- Μάγνης
- I
Μυθολογικό πρόσωπο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν γιος του Αιόλου και της Εναρέτης και πατέρας του μυθικού μουσικού Λίνου, γενάρχης των Μαγνήτων.II(Ικαρία περ. 480 π.Χ. – 450 π.Χ.). Κωμωδιογράφος. Θεωρείται ο παλαιότερος ποιητής της αρχαίας αττικής κωμωδίας, σύγχρονος αλλά νεότερος του Επιχάρμου και του Αισχύλου· ο Αριστοφάνης τον αναφέρει στην παράβαση των Ιππέων, ως νικητή σε πολλούς διαγωνισμούς κωμικών θεατρικών έργων. Από τις κωμωδίες του έχουν σωθεί πολύ λίγα αποσπάσματα και μερικοί τίτλοι, ορισμένοι από τους οποίους όπως οι Ψήνες (= σκνίπες) και οι Βάτραχοι, θυμίζουν τους χορούς ζώων που υπήρχαν στις παλαιότερες κωμωδίες.* * *ο, θηλ. Μάγνησσα (AM Μάγνης, -ητος, θηλ. Μάγνησσα, Α και Μαγνῆτις)ο κάτοικος τής Μαγνησίας τής Θεσσαλίας ή αυτός που κατάγεται από τη Μαγνησίαμσν.-αρχ.(ως προσηγορικό) ο μαγνήτης («ἕλκεται ὑπὸ μάγνητος σίδηρος», Αλέξ. Αφρ.)αρχ.1. (ως προσηγορικό) α) είδος εύγευστου κρασιού τής Μαγνησίαςβ) (κατά τον Ησύχ.) ονομασία μιας βολής, ριξιάς τών ζαριών2. ο κάτοικος τών αρχαίων πόλεων με την ονομασία Μαγνησία, τής Καρίας και τής Λυδίας.[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. (πρβλ. Μαγνησία)].
Dictionary of Greek. 2013.